Vangelis and Irene Papas lyrics - Rapsodies lyrics

Έρραναν τον τάφον
αι μυροφόροι μύρα
λίαν πρωί ελθούσαι.

Θρήνον συνεκίνει
η πάναγνός Σου Μήτηρ,
Σου, Λόγε, νεκρωθέντος.

Ανέκραξεν η κόρη,
θερμώς δακρυρροούσα,
τα σπλάγχνα κεντουμένη.

Ω, γλυκύ μου Έαρ,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
πού έδυ Σου το κάλλος;

Τον νυμφώνα Σου βλέπω,
Σωτήρ μου, κεκοσμημένον
και ένδυμα ουκ
έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ.

Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής,
φωτοδότα,
και σώσον με.

Την ωραιότητα
της παρθενίας σου
και το υπέρλαμπρον
της αγνείας σου

ο Γαβριήλ,
καταπλαγείς,
εβόα σοι,
Θεοτόκε

Χριστός ανέστη
εκ νεκρών

θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος.

Όμορφη, όμορφη, όμορφη που 'σαι, αγάπη μου!
Τι όμορφη που είσαι! Τί όμορφη που είσαι!
Γλυκειά σαν του περιστεριού και τρυφερή η ματιά σου
Καμιά, καμιά από τις όμορφες δεν παραβγαίνει μπρος σου.
Εσύ 'σαι κρινολούλουδο, εσύ 'σαι κρινολούλουδο και κείνες είναι αγκάθια.
Ίδια με κόκκινη κλωστή τα κόκκινά σου χείλη.
Σα ρόδι που το κόψανε στη μέση
μου φαντάζει πίσω απ' το πέπλο σου το ροδομάγουλό σου.
Τα δυο σου στήθια μοιάζουνε δίδυμα ζαρκαδάκια,
που να βοσκήσουν βγήκανε μες στ' ανθισμένα κρίνα.

Αχχχχχ

Φίλα με, φίλα με, με όλα τα φιλιά που έχεις μες στο στόμα.
Μέθα μες στης αγκάλης σου το πιο γλυκό κρασί.
Και τ' όνομά σου, άρωμα, μύρο χυμένο κάτω.
Όλων των μύρων τ' άρωμα κι η ευωδιά είσαι συ.
Ναι, πιο πολύ κι απ' το κρασί μεθώ όταν μ' αγγίζεις.
Να σ' αγαπάνε, άντρα μου, αυτό μονάχα αξίζεις.
Όμορφη, αψεγάδιαστη, είσαι αγαπημένη

Αχχχχ αχχχχ

Μου 'χεις κλέψει την καρδιά αγάπη μου, αδελφή μου,
Μ' ένα σου βλέμμα μοναχά, μια χάντρα στο λαιμό σου.
Μέλι κερήθρας στάζουνε τα δυο γλυκά σου χείλη.
Μέλι και γάλα αργοκυλούν στη γλώσσα σου από κάτω.
Κήπος κλειστός, ολάνθιστος, είσαι αγαπημένη.
Πηγή, πηγή γάργαρο νερο,
παράδεισος από δροσιές, παράδεισος από ροδιές το κάθε σου αυλάκι.
Κανέλα, μοσχοκάλαμο κι ο νάρδος με τον κρόκο και ρίζες αρωματικές του Λίβανου
και σμύρνα κι αλόη κι όποιο μύρο πεις σε σένα ευωδιάζουν

Αχχχχ

Σήκω, βοριά, έλα, νοτιά, φύσα τα κλωνιά μου,
να ξεχυθούν να σκορπιστούν παντού οι ευωδιές μου.
Σήκω, βοριά, έλα, νοτιά, φυσήξτε τα κλωνιά μου,
να ξεχυθούν να σκορπιστούν παντού τ' αρώματα μου.
Σήκω, βοριά, έλα, νοτιά, φυσήξτε τα κλωνιά μου,
να ξεχυθούν να σκορπιστούν παντού τ' αρώματα μου.
Κι ας κατεβεί ο άνδρας μου στον κήπο που 'ν' δικός του,
για να γευτεί όποιον καρπό απ' τα κλαδιά του θέλει
για να γευτεί όποιον καρπό απ' τα κλαδιά μου θέλει
(Disappearing)

Όμορφη, όμορφη, που 'σαι, αγάπη μου!
Τι όμορφη που είσαι!
Γλυκειά σαν του περιστεριού και τρυφερή η ματιά σου
Καμιά από τις όμορφες δεν παραβγαίνει μπρος σου.
Εσύ 'σαι κρινολούλουδο και κείνες είναι αγκάθια.
Ίδια με κόκκινη κλωστή τα κόκκινά σου χείλη.....

Ómorfi, ómorfi, ómorfi pou 'sai, agápi mou!
Ti ómorfi pou eísai! Tí ómorfi pou eísai!
Glykeiá san tou peristerioú kai tryferí i matiá sou
Kamiá, kamiá apó tis ómorfes den paravgaínei bros sou.
Esý 'sai krinoloúloudo, esý 'sai krinoloúloudo kai keínes eínai ankáthia.
Ídia me kókkini klostí ta kókkiná sou cheíli.
Sa ródi pou to kópsane sti mési
mou fantázei píso ap' to péplo sou to rodomágouló sou.
Ta dyo sou stíthia moiázoune dídyma zarkadákia,
pou na voskísoun vgíkane mes st' anthisména krína.

Achchchchch

Fíla me, fíla me, me óla ta filiá pou écheis mes sto stóma.
Métha mes stis ankális sou to pio glykó krasí.
Kai t' ónomá sou, ároma, mýro chyméno káto.
Ólon ton mýron t' ároma ki i evodiá eísai sy.
Nai, pio polý ki ap' to krasí methó ótan m' angízeis.
Na s' agapáne, ántra mou, aftó monácha axízeis.
Ómorfi, apsegádiasti, eísai agapiméni

Achchchch achchchch

Mou 'cheis klépsei tin kardiá agápi mou, adelfí mou,
M' éna sou vlémma monachá, mia chántra sto laimó sou.
Méli keríthras stázoune ta dyo glyká sou cheíli.
Méli kai gála argokyloún sti glóssa sou apó káto.
Kípos kleistós, olánthistos, eísai agapiméni.
Pigí, pigí gárgaro nero,
parádeisos apó drosiés, parádeisos apó rodiés to káthe sou avláki.
Kanéla, moschokálamo ki o nárdos me ton króko kai rízes aromatikés tou Lívanou
kai smýrna ki alói ki ópoio mýro peis se séna evodiázoun

Achchchch

Síko, voriá, éla, notiá, fýsa ta kloniá mou,
na xechythoún na skorpistoún pantoú oi evodiés mou.
Síko, voriá, éla, notiá, fysíxte ta kloniá mou,
na xechythoún na skorpistoún pantoú t' arómata mou.
Síko, voriá, éla, notiá, fysíxte ta kloniá mou,
na xechythoún na skorpistoún pantoú t' arómata mou.
Ki as kateveí o ándras mou ston kípo pou 'n' dikós tou,
gia na gefteí ópoion karpó ap' ta kladiá tou thélei
gia na gefteí ópoion karpó ap' ta kladiá mou thélei
(Disappearing)

Ómorfi, ómorfi, pou 'sai, agápi mou!
Ti ómorfi pou eísai!
Glykeiá san tou peristerioú kai tryferí i matiá sou
Kamiá apó tis ómorfes den paravgaínei bros sou.
Esý 'sai krinoloúloudo kai keínes eínai ankáthia.
Ídia me kókkini klostí ta kókkiná sou cheíli....